Snorkelen

We werden om 9 uur opgepikt om te gaan snorkelen. Dit Keer gingen er ook 3 Duitse jongens mee, die de meiden de avond ervoor hadden leren kennen. We werden weer in de achterbak van het vrachtautootje geladen. Lekker hossend en dumpend werden we naar de haven gebracht. Onderweg heb ik nog leuke plaatjes geschoten om een indruk te geven hoe het wegennet op het eilandje is. De boot lag naast de “Yellow Bridge”. Hier kregen we de flippers uitgedeeld en de maskers. Door een klein stukje door het water te lopen kwamen bij de boot. Weer een soort speedboot 🚤, wat weer een “ fast ride” zou worden. We scheerde over het wat water naar het eerste snorkel plekje: Gamat Bay. Hier zouden we grote manta ray’s kunnen zien. Helaas zagen we hier niet veel meer dan een paar kleine visjes. Beetje teleurstellend 😞 was het wel. Er was veel golfslag en het was bewolkt.  Of dat de reden was weet ik niet, maar zou zomaar kunnen. Allemaal weer in de boot, dit deed ieder op zijn eigen manier. De Duitse jongens gebruikte niet het gebruikelijke trapje. Zij probeerde de voor punt van de boot (Haha)! Silly german boys ......😱! Ze probeerde vast indruk te maken op de meiden. Nadat iedereen weer in de boot was verzameld gingen we richting spotplek nr 2: Cristal Bay. Hier waren wel enorm veel mooie 🐠🐟🐡vissen in allerlei kleuren te zien. Finding nemo was niet nodig, die zwommen in hele schollen onder je door! Hierna gingen we naar de laatste plaats waar we nog wat bijzonders konden zien. De derde plek zou nog beter zijn: Manta Point. Hier zouden we grote vissen 🐋zien. Het was bij een wat ouder schip, wat daar voor anker lag. Inderdaad zwommen er vissen van zo een meter onder je door. Er werd ook nog wat voedsel gedropt, waardoor al die vissen erop af zwommen. Soms kwamen ze wat te dichtbij naar mijn zin 😬.  Opvallend was dat je alle Aziatische snorkelaars herkende aan hun zwemvesten, ze kunnen namelijk niet zwemmen 🤣 🙈! Soms zitten ze zelfs aan een touw vast 😱.
Hierna zouden de Duitse jongens afgezet worden bij het grotere eiland Nusa Penida. Maaike en Nienke besloten met hun mee te gaan. Om dit eiland te verkennen. Hidde en ik gingen weer terug naar ons huisje. 

Toen de meiden aan het einde van de dag weer terug kwamen hadden ze verhalen over mooie uitzichten en stranden. Het bleek wel bijna een onbegaanbare tocht te zijn. Maar wel de moeite waard. Het zou voor mij een onbegane opgave zijn geweest. Uit de foto’s die ik heb gezien zag het er ook wel zo uit. Deze foto’s voeg ik zeker toe aan het verslag!